Czytelnia / Adam Michnik

Adam Michnik (ur. 17 października 1946 w Warszawie) – publicysta, eseista, pisarz, historyk, redaktor i działacz polityczny. Od 1989 redaktor naczelny „Gazety Wyborczej”. 

W 1964 roku rozpoczął studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie należał do opozycyjnej grupy „komandosów”. Od 1965 objęty zakazem druku, dlatego też często publikował pod pseudonimem. Pisywał wtedy między innymi do czasopism: „Więzi”, „Literatura”, „Życie Gospodarcze”. Jego relegowanie za protest przeciwko cenzurze Dziadów przyczyniło się pośrednio w 1968 do zajścia wydarzeń marcowych. W 1969 roku skazano go na 3 lata więzienia, skąd wyszedł dzięki amnestii. Nie pozwolono mu jednak wrócić na uczelnię. Wilczy bilet zdjęto z niego dopiero w latach 70. Ukończył wtedy studia eksternistycznie na poznańskim Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza.

W latach 70. był działaczem Komitetu Obrony Robotników, a od 1980 działaczem NSZZ „Solidarność”, więzionym i represjonowanym jako więzień polityczny. W czasie stanu wojennego został internowany oraz oskarżony o próbę obalenia ustroju socjalistycznego. W 1989 wziął udział w obradach Okrągłego Stołu po stronie solidarnościowej, po wyborach sprawował mandat posła na Sejm X kadencji.

Zdobywca licznych nagród za swoją twórczość oraz postawę społeczną, w tym Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego. Odznaczony wieloma orderami, między innymi Orderem Orła Białego.

Twórczość:

• Kościół, lewica, dialog, Paryż 1977
• Cienie zapomnianych przodków, Warszawa 1978
• Szkice, Kraków 1981
• La Chiesa e la sinistra in Polonia, Brescia 1980
• Listy z Białołęki, Warszawa 1982
• Ugoda, praca organiczna, myśl zaprzeczna, Warszawa 1983
• Takie czasy…, Londyn 1985
• Z dziejów honoru w Polsce. Wypisy więzienne, Warszawa 1985
• Czego chcemy i co możemy. „Solidarność” i historia, Warszawa 1985
• Polskie pytania, Paryż 1987
• Białe plamy, Gdańsk 1988
• La deuxième révolution, Paryż 1990
• The Church and the left, Chicago 1993
• Diabeł naszego czasu. Publicystyka z lat 1985–1994, Warszawa 1995
• Między Panem a Plebanem, Kraków 1995
• Confessions of a converted dissident, Amsterdam 2001
• Wściekłość i wstyd, Warszawa 2005
• W poszukiwaniu utraconego sensu, Warszawa 2007
• Wśród mądrych ludzi, Warszawa 2009
• Szanse polskiej demokracji. Artykuły i eseje, Warszawa 2009
• Dwie dekady wolności, Warszawa 2009
• Przeciw antysemityzmowi 1936–2009 (tom 1–3), Kraków 2010
• Antyradziecki rusofil, Moskwa – Wrocław, 2011
• Rozmowy w Awinionie, Warszawa 2014
• Karol z Krainy Rogatych Dusz, Warszawa 2017
• Z dziejów honoru w Polsce i inne szkice, Warszawa 2019
• W cieniu totalitaryzmu, Warszawa 2019

Źródła internetowe:

https://biografia24.pl/adam-michnik/

https://zyciorysy.pl/biografia/adam-michnik/

https://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Michnik