13.01.2022![grafika]()
![Grafika ilustracyjna]()
Czytaj całość![Grafika ilustracyjna]()
Czytaj całość![Macedoński]()
Czytaj całość![Abstrakcyjna grafika]()
![Hoodshit]()
![Źródło: Pexels.]()
![Okładka książki]()
![grafika]()
![Okładka książki]()
Czytaj całość![Okładka książki]()
![grafika]()
![Szpak]()
Nowy Napis Co Tydzień #134
Listy z Procidy (14): Parafia
Nie wiem Wojtku, czy masz tak samo, dla mnie największym problemem w lada przeprowadzce jest biblioteka. Na Sołowkach zostawiłem parę tysięcy książek, podobnie w Kondzie, a już i tutaj na Procidzie dobrych paręset się uzbierało… Jak potem wywieźć to z Wyspy? Pewnie tu zostaną. Dlatego nie dziwią mnie rozterki Máraiego.
„Nie boi się pan?”
Była chyba trzecia, czwarta rano, kiedy podszedł do mnie na korytarzu, gdzie paliłem papierosa, jakiś pasażer i zapytał, czy nie boję się tak chodzić teraz ze znaczkiem „Solidarności” wpiętym w klapę marynarki. Jak to, czy się nie boję?! No tak, bo przecież ogłoszono stan wojenny.
„Wszystkim więźniom daj wytrwałość”
Przyjechali 13 grudnia. Nie chciałem otworzyć, ale w końcu musiałem, bo powiedzieli, że będą strzelać w drzwi – a tuż obok leżała w łóżku przestraszona Lilka, moja czteroletnia córka. Otworzyłem, weszli, pozwolili mi coś zjeść, ale nie mogłem ze zdenerwowania. Żona tylko wepchnęła mi do kieszeni czosnek. I zabrali mnie z tym czosnkiem w kieszeni.
Nieznośna ciężkość bytu… „Wujaszek Wania” na Scenie Pod Ratuszem Teatru Ludowego
Ale, wbrew temu, co mogłoby się wydawać, spektakl bynajmniej mroczny nie jest. Aktorzy zgrabnie wydobywają z tekstu dramatu wszystko, co żartobliwe, ironiczne, sarkastyczne, co więcej – elegancko wtapiają w dialogi oryginału aluzje do współczesności, również te, które są związane z ekologią.
Polecane
Etapy ciekawości – etapy refleksji. O sztuce podróżowania Józefa Wittlina
Józef Wittlin to pisarz etycznych powinności, dociekania prawdy, nawet gdyby miała okazać się przykra, pisarz międzyludzkich więzi, kulturowych wtajemniczeń, wreszcie – wspólnych europejskich wartości. Przygodzie poznawczej podczas podróży realnej patronuje Conrad – twórca, który naprawdę potrafił zaspokoić ciekawość i „na własnej skórze” sprawdzał blaski i nędze inności, natomiast przewodnikiem w wędrówce ku światom wewnętrznym stał się Proust – eksplorator „dna bytu indywidualnego i społecznego”.Literatura powrotów. Warianty
W tym szkicu pragnę rozpatrzyć kilka odmian relacji o powrotach w literaturze polskiej – w różnych jej okresach, obejmujących wychodźstwo drugiej wojny światowej, literaturę emigracyjną od 1945 roku do przełomu 1989 roku, a także fazę przewartościowania tradycyjnych podziałów na nurt krajowy i emigracyjny, jaka nastąpiła u początków wolnej Polski, w innym już układzie kultury, kiedy cenzura została wyeliminowana z gry. Świadectwa literackie, w których rozpamiętywanie utraty rodzinnego miejsca na ziemi zajmowało pozycję centralną, jednocześnie ujawniały wizje powrotów. Przy czym historyczna trauma nie wyzwalała myślenia realistycznego, gdyż projektowany powrót, trudno przecież możliwy w czasie działań wojennych jak i w latach dłużącej się emigracji, przybierał postać mitycznych opowieści, pięknych baśni, zapisów marzeń, onirycznych wędrówek.
Czternaście kobiet. Głosy działaczek „Solidarności”
Czternaście kobiet. Czterdzieści lat temu wszystkie były pełne zapału i marzeń. I młode – dwudziestokilkuletnie, niektóre nieco starsze. Wszystkie się zaangażowały: w SKS, NZS, „Solidarność”, a w 2015 roku spróbowały nam o tym opowiedzieć.
Epifania czy nawrócenie wspólnoty? Wokół książki Zbigniewa Stawrowskiego „Solidarność znaczy więź AD 2020”
Zbigniew Stawrowski posiada w polskim życiu intelektualnym wyjątkową pozycję. Bardziej niż filozofem czy publicystą należałoby go określić mianem „świadka”. Jego pisarstwo waha się między osobistym wyznaniem a komentarzem do bieżących wydarzeń.
Pokolenie Solidarności #1
W pierwszym odcinku cyklu „Pokolenie Solidarności” swoją historię opowiada Elżbieta Kwiatkowska-Wyrwisz, działaczka dolnośląskiej opozycji antykomunistycznej. Internowana, poszukiwana listem gończym, dwukrotnie aresztowana i więziona, zajmowała się kolportażem pism, książek i innych materiałów podziemnych.
Nowy Gramofon #01 – podcast Instytutu Literatury
Z dumą prezentujemy pierwszy odcinek podcastu Instytutu Literatury – Nowy Gramofon. W premierowej audycji wysłuchają Państwo rozmów z Agatą Puwalską, Miłoszem Biedrzyckim i Moniką Brągiel, a także przeglądu bieżących wydarzeń i premier literackich.Pokolenie Solidarności #2
W drugim odcinku serii swoją historię opowiada Andrzej Mietkowski – współpracownik KOR, kolporter niezależnych czasopism, w latach 1978-1980 ponad 30 razy zatrzymywany, przesłuchiwany, poddawany rewizjom. Od 1980 współpracował z Komisją Robotniczą Hutników w Hucie im. Lenina. Reprezentant krakowskich uczelni w Ogólnopolskim Komitecie Założycielskim NZS.Nowy Gramofon #02 – podcast Instytutu Literatury
„Nowy Gramofon” wciąż gra i nadciąga z drugim odcinkiem! W najnowszej audycji poeta Krzysztof Koehler odczytuje i omawia swoje wiersze w rozmowie z Ireneuszem Staroniem, a Krzysztof Szeremeta i Patryk Kosenda wydają sądy i toczą spory wokół debiutanckiej książki Łukasza Barysa, „Kości, które nosisz w kieszeni”.
Postrycerskość, typie. O „adblocku“ Kaspra Pfeifera
Z jednej strony działania poetyckie Pfeifera niewątpliwie noszą znamiona gry – jego wiersz to „pieśń pod którą kitrałem ironię”. Język tej poezji – bogaty i różnorodny, sklejony w równej mierze z archaizmów, jak z mowy Internetu – często bywa jedynie wydmuszką („szliśmy zauroczeni bezczelną pustką utrzymaną w mowie”).
