26.01.2023![187]()
![grafika]()
![Człowiek z teatralna maską]()
![grafika]()
Czytaj całość![grafika]()
![grafika]()
![Abstrakcyjna grafika]()
![Okładka z palmą]()
![Fragmenty dyskursu żałobnego]()
![Kolorowe zeszyty]()
Czytaj całość![juda-mieloch]()
![Ankieta Kanon Polski]()
Nowy Napis Co Tydzień #187
21.37 i inne duchy
Podczas 15. edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Boska Komedia” obejrzałam pięć z dziewięciu konkursowych spektakli. W planach miałam wszystkie, ale polityka akredytacyjna krakowskiego przeglądu nie sprzyja tego rodzaju pomysłom. O tym, co działo na infernalnych scenach piszę więc fragmentarycznie. Nie podejmę próby podsumowania. Zdam za to relację z kilku spotkań z duchami…
Nie tylko Klossy i Żbiki
Od końca lat czterdziestych i przez nieomal całe lata pięćdziesiąte XX wieku komiks w demoludach musiał uprawiać strategię przetrwania – znikał z przestrzeni prasowej i publicznej lub, jak w Polsce, przywdziewał szaty socrealizmu – i w całym obozie demokracji ludowej był traktowany jako kulturowo obcy/podejrzany element „sztuki imperialistycznej”.
Polecane
Pożegnanie z adaptacją, czyli o „Rękopisie znalezionym w Saragossie” Jana Potockiego i Wojciecha Hasa
Pojęcie „adaptacji”, zakładające istnienie literackiego (przede wszystkim) oryginału, przekształconego w jakiś sposób na (przede wszystkim) filmową adaptację wraz z dyskusjami o tym, jak to się dzieje i jak adaptacja „litery” dzieła adaptowanego ma się do adaptacji jego „ducha”, oderwało się od rzeczywistości. Miejsce w rzeczywistości zajmuje… no właśnie, co?
Dwie historie (zd)radzieckie
System pozwalał na zgarnianie ludzi i wywożenie ich do nieludzkich warunków, sytuacja zmuszała ich do zdobywania pożywienia, gdzie żadnego pożywienia nie było.Zakłamana rewolucja
Nie byłoby to może tak ważne, gdyby nie fakt, że mimo upadku komunizmu mity i kłamstwa o rewolucji funkcjonują nadal, są powtarzane nie tylko w Rosji i dawnych demoludach, lecz także przez historyków na Zachodzie. Kłamstwo ma twardy żywot; może Joseph Goebbels nie mylił się, twierdząc, że kłamstwo tysiąc razy powtórzone staje się prawdą. Nie chodzi oczywiście o oceny, lecz o fakty; prosty opis tego, co się wydarzyło.
Wilno Tyrmanda
Historia uczy, że jeszcze nikogo i niczego nie nauczyła. Brzmi jak truizm, a jednak biografia Leopolda Tyrmanda – pisarza 2020 roku w Polsce – pokazuje, że historia nie tylko bywa nieznana, ale zasysa niczym czarna dziura także to, co prawdziwe. Tak jak wojenne dzieje Tyrmanda. Jak było z nimi naprawdę?
