Czytelnia / Chantal Delsol
Chantal Delsol (ur. 1947 roku w Paryżu) – profesor filozofii politycznej oraz dyrektorka Ośrodka Studiów Europejskich na Uniwersytecie Marne–la–Vallée w Paryżu.
Urodziła się w prawicowo–katolickiej rodzinie paryskiej. Studiowała pod kierunkiem Juliena Freunda, który był jednym z uczniów Maxa Webera. W 1982 roku uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych. Jest zwolenniczką europejskiego federalizmu, którego ideę wywodzi z katolicyzmu i barokowej kultury krajów germańskich. Sprzeciwia się idei państwa narodowego Jeana Bodina. Uważa, że Unia Europejska nie jest prawdziwą federacją. Subsydiarność rozumie jako zasadę organizacji społecznej, pozwalającą na rozdzielenie kompetencji na różne władze. Populizm dla Delsol jawi się z kolei jako największe zagrożenie dla demokracji, z drugiej zaś strony ujawnia wady zachodnich demokracji wynikające z ich idei uniwersalizmu. Francuska badaczka jest jedną z najciekawszych i najważniejszych postaci współczesnej myśli filozoficznej. Sama określa się jako liberalna neokonserwatystka.
Nagrody:
- Prix de l'Académie de sciences morales et politiques, 1993, 2002.
- Prix Mousquetaire, 1996
- Prix de l'Académie Française (Prix Raymond de Boyer de Sainte–Suzanne), 2001
Wybrana twórczość:
Wybrane publikacje:
- Essai sur le pouvoir occidental: démocratie et despotisme dans l'Antiquité, 1985
- La Politique dénaturée, 1986
- Les Idées politiques au XXe siècle, 1991
- L'État subsidiaire : ingérence et non-ingérence de l'État, le principe de subsidiarité aux fondements de l'histoire européenne, 1992
- Le principe de subsidiarité, 1993
- L'Irrévérence, essai sur l'esprit européen, 1993
- L'Autorité, 1994
- Le Souci contemporain, 1996
- Histoire des idées politiques de l'Europe centrale, 1998 (wraz z Michel Maslowski)
- Éloge de la singularité, essai sur la modernité tardive, 2000
- La République. Une question française, 2002
- Mythes et symboles politiques en Europe centrale, 2002 (wraz z Michel Masłowski i Joanną Nowicki)
- La grande méprise, Justice internationale, gouvernement mondial, guerre juste..., 2004
- Dissidences, 2005 (wraz z Michel Maslowski i Joanną Nowicki)
- Qu'est-ce que l'homme? Cours familier d'anthropologie 2008
Powieści:
- Dziecię nocy (L'enfant nocturne), 1993
- Wariatki (Quatre), 1998
- Matin rouge, 2005
Przekłady polskie:
- Zasada pomocniczości, Kraków 1995
- Wariatki, Katowice 2002
- Esej o człowieku późnej nowoczesności, Kraków 2003
- Czym jest człowiek? Kurs antropologii dla niewtajemniczonych, Kraków 2011
- Nienawiść do świata. Totalitaryzmy i ponowoczesność, Warszawa 2017.
- Kamienie węgielne. Na czym nam zależy?, Kraków 2018
- Czas wyrzeczenia, Warszawa 2020
Źródła internetowe:
Chantal Delsol | Wszystkie książki, wywiady, artykuły | Lubimyczytać.pl (lubimyczytac.pl)
Czas wyrzeczenia - - Państwowy Instytut Wydawniczy (piw.pl)
