Czytelnia / Edward Balcerzan

Edward Balcerzan (ur. 13 października 1937 w Wołczańsku koło Charkowa) – teoretyk literatury, krytyk literacki, tłumacz, poeta, prozaik.

Od 1962 na stałe związany z Poznaniem. W 1968 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych za rozprawę dotyczącą problematyki dwujęzyczności w twórczości Brunona Jasieńskiego, napisaną pod kierunkiem Jerzego Ziomka. W 1972 habilitował się, w 1985 został mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1990 zdobył tytuł profesora zwyczajnego.

Od 1961 był członkiem Związku Literatów Polskich (do jego rozwiązania w 1983), od 1989 Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a od 1988 polskiego PEN Clubu. Od 1963 należał do PZPR, z której wystąpił w 1981. Od 1980 związany z NSZZ „Solidarność”. Od 1972 członek PAN, a następnie PAU. W 1990 został kierownikiem Zakładu Teorii Literatury UAM i wszedł w skład Rady Naukowej IBL. Wykładał na wielu uniwersytetach europejskich, autor i redaktor licznych książek literaturoznawczych.

Autor kilku zbiorów wierszy i książek prozatorskich. Reprezentant nurtu lingwistycznego w poezji polskiej. Tłumacz poezji – m.in. Borisa Pasternaka i Giennadija Ajgiego.

Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Laureat m.in. nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1992) i Nagrody im. Kazimierza Wyki (2016).

Twórczość:

Poezja:

• Morze, pergamin i ty, 1960
• Podwójne interlinie, 1964
• Granica na moment. Wiersze, przekłady, pastisze, 1969
• Późny wiek. Poezje, 1972
• Wiersze niewszystkie, 2009

Proza:

• Pobyt, 1964
• Któż by nas takich pięknych. Tryptyk, 1972
• Perehenia i słoneczniki , 2003

Książki naukowe i krytycznoliterackie:

• Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego. Z zagadnień teorii przekładu, 1968
• Oprócz głosu. Szkice krytycznoliterackie, 1971
• Przez znaki. Granice autonomii sztuki poetyckiej. Na materiale polskiej poezji współczesnej, 1972
• Kręgi wtajemniczenia. Czytelnik, badacz, tłumacz, pisarz, 1982
• Poezja polska w latach 1939-1965. Część 1. Strategie liryczne, 1982
• Poezja polska w latach 1939-1965. Część 2. Ideologie artystyczne, 1988
• Włodzimierz Majakowski, 1984
• Liryka Juliana Przybosia, 1989
• Przygody człowieka książkowego. (Ogólne i szczególne), 1990
• Poezja polska w latach 1918-1939, 1990
• Śmiech pokoleń – płacz pokoleń, 1997
• Poezja polska w latach 1939-1968, 1998
• Literatura z literatury (strategie tłumaczy) („Studia o przekładzie”, t. 6), 1998
• O nowatorstwie („Wykłady Schopenhauerowskie”, wykład I), 2004
• Zuchwalstwa samoświadomości, 2005
• Tłumaczenie jako „wojna światów”. W kręgu translatoryki i komparatystyki, 2009
• Literackość: modele, gradacje, eksperymenty, Toruń 2013.
• Kim jesteś, humanisto?, 2018.

Źródła:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Edward_Balcerzan

http://encyklopedia.szczecin.pl/wiki/Edward_Balcerzan

http://pasaze.com.pl/autorzy/edward-balcerzan/