Czytelnia / Kazimiera Iłłakowiczówna

Kazimiera Iłłakowiczówna (ur. 6 sierpnia 1892Wilnie, zm. 16 lutego 1983 Poznaniu) – poetka, prozaiczka, dramaturżka i tłumaczka. Jedna z najwybitniejszych postaci życia literackiego Warszawy w dwudziestoleciu międzywojennym.

W latach 1908–1909 studiowała w Oksfordzie, a od 1910 do 1914 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim (brała wówczas udział w strajku studenckim). W latach 1915–1917 służyła jako sanitariuszka w armii rosyjskiej. Od 1918 roku pracowała w MSZ, w latach 1926–1935 była sekretarką Józefa Piłsudskiego, a po jego śmierci znów pracowała w MSZ. Radczyni referatu politycznego w Gabinecie Ministra MSZ w 1938 roku. W latach 1936–1938 odbyła podróż po Europie z wykładami o Piłsudskim. W okresie międzywojennym jej utwory publikowała prasa literacka, w tym między innymi wydawana w Poznaniu „Tęcza”. W 1939 roku ewakuowała się do Rumunii, gdzie spędziła wojnę. W 1947 roku wróciła do Polski i zamieszkała w Poznaniu. Przekładała wówczas literaturę europejską (Goethe, Tołstoj) i uczyła języka angielskiego. W ostatnich latach życia, po nieudanej operacji jaskry, była ociemniała. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Twórczość:

Poezja:

  • Ikarowe loty (1911)
  • Trzy struny (1917)
  • Śmierć Feniksa (1922)
  • Rymy dziecięce (1923)
  • Połów (1926)
  • Obrazy imion wróżebne (1926)
  • Płaczący ptak (1927)
  • Z głębi serca (1928)
  • Popiół i perły (1930)
  • Słowik litewski (1936)
  • Wiersze o Marszałku Piłsudskim 1912–1935 (1936)
  • Wiersze bezlistne (1942)
  • Lekkomyślne serce (1959)
  • Wiersze dziecięce (1959)
  • Szeptem (1966)
  • Ta jedna nić. Wiersze religijne (1967)
  • Liście i posągi (1968)
  • Odejście w tło (1976)

Źródła internetowe:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimiera_I%C5%82%C5%82akowicz%C3%B3wna

https://culture.pl/pl/tworca/kazimiera-illakowiczowna

Czytaj więcejzwiń
Loading...