Czytelnia / Stanisław Stabro

Stanisław Stabro (właśc. Stanisław Bryndza-Stabro, ur. 23 sierpnia 1948 w Świdnicy) – poeta, krytyk literacki, historyk literatury, profesor nauk humanistycznych, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego, jeden z założycieli grupy poetyckiej „Teraz”, współtwórca Nowej Fali.

Jako poeta debiutował na łamach „Życia Literackiego” w 1966. Dziesięć lat później został internowany, przez półtora miesiąca w lasach pod Hrubieszowem. Publikował między innymi w czasopismach: „Kultura”, „Literatura”, „Odra”, „Poezja”, „Twórczość” i „Kultura Niezależna”. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodą Miasta Krakowa.

Twórczość:

Poezja:

• Requiem, Kraków 1973 
• Dzień Twojego narodzenia, Warszawa 1974 
• Na inne głosy rozpieszczą nasz głos, Kraków 1978 
• Ten wiersz, który na imię ma Polska, 1978
• Pożegnanie księcia, Warszawa 1981 
• Dzieci Leonarda Cohena, Kraków 1984  
• Korozja. Wiersze z lat 1982–1984, Warszawa 1989
• Wiersze wybrane, Łódź 1989 
• Zamknięty rozdział, Warszawa 1994 
• Wybór wierszy, Kraków 1995
• Oko thery, Kraków 2008
• Wiersze wybrane, Kraków 2018

Prace naukowe:

• Legenda i twórczość Marka Hłaski, Wrocław 1985
• Poeta odrzucony, Kraków 1989
• Chwila bez imienia, Chotomów 1991
• Poezja i historia. Od Żagarów do Nowej Fali, Kraków 1995 
• Literatura polska 1944–2000 w zarysie, Kraków 2002
• Od Emila Zegadłowicza do Andrzeja Bobkowskiego. O prozie polskiej XX wieku, Kraków 2002
• Klasycy i nie tylko… Studia o poezji XX wieku, Kraków 2012

Źródła internetowe:

http://www.sppkrakow.pl/stanislaw-stabro/

http://www.khlp.polonistyka.uj.edu.pl/prof.-dr-hab.-stanislaw-bryndza-stabro

https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Stabro