Czytelnia / Tadeusz Sułkowski
Tadeusz Tomasz Sułkowski (ur. 15 października 1907 roku w Skierniewicach, zm. 26 lipca 1960 roku w Londynie) – poeta, dziennikarz, prozaik, krytyk, podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego.
W 1930 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskich, których nie traktował poważnie. Na ich koniec nie przystąpił do obrony pracy magisterskiej. W okresie studiów i później działał aktywnie w skierniewickim Towarzystwie Artystycznym, organizując imprezy i spotkania z ludźmi polskiej kultury: Marią Dąbrowską, Zofią Szmydtową (pod jej – i Józefa Ujejskiego – kierunkiem studiował), Janem Parandowskim i in.
Relacje z tych wydarzeń zamieszczał potem na łamach lokalnych gazet („Głos Skierniewic i Okolicy”, „Brzask Skierniewicki” i „Gazeta Skierniewicka”), w których ukazywały się też inne jego artykuły.
Debiutanckim – i jedynym za życia poety – tomikiem wierszy, jaki ukazał się drukiem był List do dnia, wydany w 1933 roku. W ciągu kilku następnych lat warszawskie redakcje „Drogi”, „Okolicy Poetów”, „Pionu” i „Miesięcznika Literatury i Sztuki” przyjęły i zamieściły na swych łamach pojedyncze wiersze Sułkowskiego.
Przygotowywany do publikacji drugi tomik poetycki miał nosić tytuł Żal niedoskonały, ale wobec wybuchu II wojny światowej nie ukazał się.
Jesienią 1946 roku, wraz z innymi żołnierzami Korpusu, dostał się do Anglii, a tam do kolejnych obozów, tym razem demobilizacyjnych: Lovercroft Mill i Stanley Park koło Blackpool. W tym drugim pełnił Sułkowski funkcję oficera kasynowego. W marcu 1948 roku, na polecenie prezesa Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, profesora Stanisława Strońskiego, został administratorem Domu Pisarza Polskiego przy Finchley Road 312 w Londynie. Oprócz tego Sułkowski pracował fizycznie w londyńskiej drukarni należącej do emigrantów z Jugosławii oraz w polskiej Oficynie Poetów i Malarzy, prowadzonej przez przyjaciół poety: Krystynę i Czesława Bednarczyków. Jego wiersze ukazywały się w „Wiadomościach” (w 1954 roku poemat Tarcza) i „Kulturze”, a Rozgłośnia Polska Radia Wolna Europa nadawała jego felietony na tematy plastyczne, muzyczne i teatralne. Jedyne oficjalne uhonorowanie Sułkowskiego jako poety to przyznana mu w 1956 roku, przez Towarzystwo Przyjaciół Kultury Polskiej w Glasgow, była to nagroda poetycka Roku Mickiewiczowskiego.
Zmarł w wyniku zawału serca w nocy z 26 na 27 lipca 1960 roku. W rocznicę jego śmierci właściciele Oficyny Malarzy i Poetów z dużą starannością edytorską wydali dwa, ilustrowane przez Feliksa Topolskiego, tomiki z twórczością Sułkowskiego: poemat Tarcza i wiersze Dom złoty.
W 1963 roku Oficyna Poetów i Malarzy ustanowiła nagrodę im. T. Sułkowskiego. W 1983 roku Towarzystwo Przyjaciół Skierniewic ufundowało tablicę pamiątkową, umieszczoną na jego rodzinnym domu. 22 stycznia 1997 roku Rada Miasta nadała mu honorowe obywatelstwo Skierniewic. Od 2003 roku Skierniewice organizują Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Tadeusza Sułkowskiego.
Twórczość:
- List do dnia (wiersze), Warszawa 1933
- Dom złoty (wiersze), Londyn 1961
- Tarcza (poemat), Londyn 1961
- Tarcza. Wiersze i poematy, Warszawa 1980
- Poezje wybrane, Warszawa 1990
- Poezje, Skierniewice 1997
Źródła:
