16.03.2021
1971
stoję z moimi braćmi na progu
po drugiej stronie podwórka
drewniana stodoła
z deskami aksamitnymi
od słońca deszczu i wiatru
za nią jest łąka rzeka i droga
za nią jest świat
jeszcze nie wiem
że gdziekolwiek będę
będę tęsknić za Małyniem
to podwórko
łąka
rzeka
na zawsze przesłonią mi świat
Wiersz pochodzi z tomu Freienwil (2012)
Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Maria Duszka, 1971, Czytelnia, nowynapis.eu, 2021