Dni nasze

Dni nasze są jak strzępy sznurka i trociny

W opuszczonym mieszkaniu. Dni nasze jak skowyt

Blaszanego budzika, z którego godziny

Sypią się jak sól z worka, jak wiersz niegotowy

 

 

Z braku puenty i z braku treści. Są dni nasze

Jak szelest listu znikąd. Dni nasze jak osad

Na dnie szklanki po kawie, jak poranny kaszel

Pełen suchych poświstów, jak ślad łapek kosa

 

 

Na brudnym parapecie, jak tęsknota za czymś

Nieokreślonym albo za czymś, co się śniło

Dawno temu. Dni nasze jak znak co nie znaczy,

Są dni nasze jak gdyby nigdy ich nie było...