kolory

kolor indygo to kolor krzyku sowy u Sylwii Plath 
zimny gdy samogłoski docierają do serca
purpurowo wrzeszczą sroki o czwartej rano 
myśli wypełnia samorodek snu
nagle obudzona nie mogę wesprzeć się twoim oddechem 
znikają rdzawe plamy wykrzykników 
znaków zapytania
kropki chwieją się granatowo 
piszczą pomarańczem
ciężka kobaltowa chmura Turnera odsłania
zapatrzone w dal szmaragdowe myśli
żółcień cytrynowa eksploduje na wodzie 
brzeg gaśnie złociście
znikającym rybom statkom i ludziom