*** [mosty przyzywają…]

mosty przyzywają

betonując niedośnione sny

 

w bólu tak szybko stopy

chcą fruwać ciągnąc za sobą

odosobnienie lub kir

 

lot w pustych strofach

 

a czarne ptactwo zleciało się 

wydziobując wersy

z zapisanych wierszy 

 

 

za późno o jeden krok

gdzie nie ma wyjścia

bo ciągle trwają wakacje

Boga

 

 

pamięci Andrzeja Babińskiego