16.06.2021
Niedosyt
Dlaczego tak smutno szumisz morze
Masz przed sobą nieskończoność
Dlaczego tak zatracasz się wietrze
Masz przed sobą moc powrotów
Dlaczego tak wybuchasz wiosno
Masz przed sobą powtarzalność
Dlaczego tak jęczysz puste drzewo
Masz przed sobą nowe liście
Serce po sercu które zamilkło
Ma przed sobą tylko pamięć
Tekst został zakupiony w ramach programu Tarcza dla Literatów.
Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Lidia Kosk, Niedosyt, Czytelnia, nowynapis.eu, 2021