Roszady

Wiersz pochodzi z tomu Pies gończy.

Kopcie, kopcie dół.

Trzeba się godzić na codzienną służbę.

A wy ścielcie poległe liście.

 

Tak oto zrobiono, że pierwsi

stanowią prawo dla drugich.

Albowiem kto ma w sobie ducha,

 

ten jest wolny! A kto nie z nami,

ten przeciwko! Weź się postaw

w sytuacji bez wyjścia.

 

Tytułem interakcji ów ogród uczyń

miłym dla oka. Czy zasadziłeś kwiat,

co przetrwa zimę?

 

A ci trzeci zrymują swoje rodzaje szczęścia

z tymi, którzy nader rzadko tu bywają.

Ale o tych dawno słuch zaginął.

 

Tak to jest z rachubą czasu. Na co czekasz,

mój drogi. Czas ludzi łudzi.

Kopcie, kopcie dół.

 

Przerzuć nieco ziemi.

Niech nie mierzi jej siwizna.

Niech karmi.