Wąż Eskulapa

w łonie matki

ukąsił mnie w serce

 

leżała z zadartymi nogami

o wiele za wcześnie

 

wślizgnął się w nią

zatrzymując tunel pędzącego światła

 

spłacam dług trąc łuski

rozszerzając źrenice

 

linieję z białego fartucha

pochylając się nad człowiekiem