Wódka i prawda

 I po co to wszystko skoro śmierć jest pewna.

 Maski zawsze nosiliśmy na każdą okazję.

 Nikt nie odmierzał odległości kiedy kochał.

 Życie zawsze ma treści strawne i niestrawne.

 I jest w nim śmierć na początku i na końcu.

 I są w nim kwiaty jubileuszowe i cmentarne.

 I jest poezja faktu i defektu są słowa ostatnie.

 Tchórzliwe i odważne, jest wódka i prawda.

 Jutro coś zapłonie i zgaśnie, ktoś odejdzie, ktoś

 pojawi się jak tęcza po deszczu, zdejmiemy

 płaszcze ochronne, każdy uśmiech będzie bez

 łezki, nawet poezja zrozumie że jest coś większe.