wystarczą nam te pszczoły

jeszcze wtedy
byliśmy wierni innej przestrzeni
nieświadomi świata
który tuż obok przepływał

 

wtedy
mieliśmy piwnice
pełne zapasów miłości
kilka słoików miodu
i worek suszonych malin

 

machamy rękami
jakbyśmy chcieli odpędzić
krążące nad nami
z natrętnym bzyczeniem
wspomnienia

 

a to tylko pszczoły
przynoszą nam
zebrane z ogrodów wiersze i pieśni

 

krzyżujemy kieliszki

 

krzyżujemy cienie
utraconego czasu
z ust spijamy
miłość
i śmierć
kładziemy pod język

 

wystarczą nam te pszczoły
i ogród
i cień pod drzewem