Wytrwać aż po kres

W drodze
między Ostrowem 
Wielkopolskim
a Kutnem
rozegrała się
ta sprawa ostateczna.

Uszykować się w nieznane,
zniszczyć ślady wyprawy
i pamiątki, skreślić 
niezapisane.

Rzucić się w korzenie,
w próchno ziemi,
głową w dół – 

jakby pejzaż ulicy, 
ogrodu czy podwórza
mógł  nagle odpowiedzieć
na wszystkie pytania
jakim nie sprostał 
wiersz.

Gdyby to było proste – 
wytrwać aż po kres,
którego nie sposób przyjąć
za odpowiedź.

Poznań, 14 stycznia 2014