XII w ogrodzie Rodina

w ogrodzie Rodina
takim na marzenie marzeń
szept udręczonego marmuru
w ekstazie 
wściekle biją kształty
za murem szaleje Paryż

 

szukam pańskiego śladu
Rilke
kawałka listu lub koszuli
Francuzi umiejętnie dbają o szczegóły
tym razem pamięć ich zawodzi

 

w odległym załomie muru
płacz panny Claudel 
cichy kobiecy
erotyzm
zmęczenie rzeźb 
życie 

 

wrota piekieł zawarte 

 

„Niczyim nie być snem …”

 

to ty
poznaję 

 

„niebo stoi, bełkocąc gwiazdami”