Cudze wspomnienia

Stoją na moście
rozmowa po niemiecku
wychylają się zupełnie jak wtedy
gdy zza pleców mamy i cioci
puszczały patyki na wodę

Gesty zawieszone nad głębią
jak cienie
głodne rybitwy

Twarze spoglądają w dół rzeki
tam gdzieś Brzeg i Wrocław – te dawne

Historia odpłynęła
rozpuściła się całkiem w morzu
już tylko lekko słona
lekko gorzka

Tu widać zielone wieże katedry
drzew na nadbrzeżu już nie ma
ich opowieść wyszywa się nitką dymu:
wycięte – za mojej niedawnej pamięci

Tekst został pozyskany w ramach programu Tarcza dla Literata.