Dlaczego

płaszcz nicowany
z żołnierskiego munduru
surowe mury schronu i
zbłąkanej kuli świst przy głowie

spełnienie dzień po dniu
rozjaśniało jej twarz
sad każdej wiosny
obfitości serwował

dzisiaj wspomnienia
nie rozrywają nocy
jednak jak wtedy
boli stłumiony głos zza drzwi

to dziecko
nie powinno się
nigdy urodzić