*** (młodość nasza jest zbyt gorzka)

młodość nasza jest zbyt gorzka

połykanie haseł zbyt pospieszne

poezja sinieje na powrozie banału

muzycy jak z Eurydyką zeszli do podziemi

przyjaciół coraz więcej przybywa nieznajomych

umundurowane twarze nakładają się na tych

z którymi jeszcze wczoraj piłeś do dna wasze zdrowie

już na każdy dzwonek spuszczasz bibułę do klozetu

myśląc o tych co to kanałami

umieramy na bezradność

uduszeni własnym krzykiem

pretensjami żon i strachem

że nie umiemy zginąć jak przystało

Wiersz pochodzi z tomiku Tyle we mnie kobiet, Oficyna Literacka, Kraków 1991.