Nieposłuszne Zeusowi

Zawieszone między wiekami

Świadome swego istnienia

Błądzą po ścieżkach życia

Wołają bezgłośnym krzykiem

Usychają z tęsknoty nocami

Jak ptaki unoszą się w górę

By spaść z podciętymi skrzydłami

Rozdzielone połówki

Jednego owocu

Rozdarte przez bestię czasoprzestrzeni

Łudzą się myślami

Że los w ich życiu coś zmieni