Niewymowność

Bez skrzydeł:
w promienną zieleń
oczy unoszą splot drzew.
W sopranie fioletu
i basie czerwieni
jestem.
Niewymowna to muzyka
w barwie słońca,
że cienie rozwiały
swą moc
w rozkołysaniu natury.
Po ramionach lasu
zgrabnie płynie
soczystość wiosny,
jak łabędź
w balecie Czajkowskiego.