Poemat I

Oto od tej struny synu mój

bądź przedłużon w dźwięku

i od tej linii

do początku myśli

 

Bądź jako maszt

i jako smuga

otwartej budowli

 

Oto nasze kolumny

oto nasze ptaki przenośne w przyszłości

 

Popatrz synu mój

to promień odległy

łączący twoje myśli

i twoje nieobojętności

 

Jeśliś luk

i jeśliś zamknięcie i rodzenie siły

i jeśli dane ci będzie wywołanie gwiazdy

i jeśli poczujesz na tym ciężar swojej ręki

 

To ci daję w wybór oddzielony z rzeczy

jako zasiew soczysty

jako kamień w ogień wymyty

i jako jedyny dyjament wydobyty z gliny