Smartfon

to ciemny las
tam rozbójnicy i wilki
tam zaułki średniowiecznego miasta
gdzie ktoś czai się z ostrym nożem

smartfon jak ten
co podgląda przez dziurkę
i podsłuchuje w szparze drzwi
wszystko pod szkiełkiem
jak preparat
zmniejszone do formatu ekranu
który psuje oczy

wyłączony trzyma w ryzach
szambo
jak wojenny niewybuch

włączony sączy jad

 Tekst pochodzi z tomu #mimośród, dostępnego w e-sklepie Instytutu Literatury.