08.03.2022

Suşara (Park narodowy) – Serbia

 

piach piach
pagórki
piachu klepsydry

miedziana droga w grawerunek kół
kołysze się środkiem doliny

głóg głóg
akacja
drapieżny jałowiec
rysują zgarbione plecy krajobrazu

i tylko lipa rozkłada ramiona
gościnne dla ludzi i pszczół

a nas białe niebo błogosławi deszczem
mokre trawy odpuszczają grzech nieczułości

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Agata Stawska, Suşara (Park narodowy) – Serbia, Czytelnia, nowynapis.eu, 2022

Powiązane artykuły

Loading...