*** (Umarłym długi umorzone)

           Umarłym długi umorzone
     żywi
wieszają się bez odkupienia
           w łóżku przy świetle i na ulicy

           skręcają palcami papierosy
           poruszają nogami z bólu
a
nam się zdaje że
           chodzą po bulwarach po pokojach po
                                                                ogrodach
a
           oni suną pod ścianami
           dziesięciokrotni sami
z płonącym palem w tyle głowy
           piszą poematy urwanymi rękami
żebyśmy
           odłożyli chleb i nóż
           czarną godziną za płotami
przemykają chyłkiem z worami na plecach
                            topią swoje małe
    a potem długo i wyrozumiale
                            tłumaczą kręgi na wodzie

           podchodzą do gardeł i orzekają
     biorą do ręki tandetne szklanki i płaczą
     tłumaczą sobie wypukłość głowy jako
           przewrotność ściany
chodzą chodzą i mówią
          w portykach pod kolumnami

wszak każda materia się podpruwa
co pan sądzi o tym panie

Lublin, 09.03.1979