W poszukiwaniu szczęścia

Jego śmierć nikogo nie zaskoczyła,
emigrant dlaczego miałby mieć szczęście
na drugim końcu świata.
Słaby angielski,
pchał taczki z zaprawą murarską,
mył okna w najwyższych wieżowcach,
nosił półtusze cięższe od siebie.
Dużym wysiłkiem zdobył dach nad głową
łóżko, koc, łyżkę
kręgosłup nie wytrzymał.
Stracił pracę i zastanawiał się
kim byli budowniczowie Nowego Yorku,
kto malował usta tego miasta?
Kręcił się tu i tam,
spotkał paczkę ziomków pechowców
zaprawionych w piciu.
Już razem zamieniali zimy w wiosny,
lato w jesień
i tak stracił dach nad głową,
łóżko, koc, łyżkę.
Przyszła pora by z tym skończyć – powiedział,
dotrzymał słowa.