Wachta

„Ciemność na widowni!” – zakrzyknął majtek wychylający się z bocianiego gniazda.

Delikatne smyczki – to drobne fale bijące o burtę statku.

Bębnią kotły – to gdzieś w oddali słychać grzmoty.

Na dźwięk zbliżającej się burzy marynarze zawijają się starannie w sztormowe płaszcze i układają na kojach. Sen spływa na nich prawie natychmiast.