Nowy Napis Co Tydzień #223 / Płynący…

Kadr czarno-biały. Jednak tylko zawieszony
krzyżyk mewy bieleje nad szarą głębiną.
Domyślam się kolorów. Gdyż według Platona
„Uczty” – Na pełne morze piękna już wypłynął.
Niepojęte jak woda wtula się w ramiona
płynącego. Gdy sprawnie odwracając fale
czyta księgę otchłani. Gdy tak urzeczony,
że on. I – On. I bezkres. Więc dalej. I dalej…
Nie można myśleć: wracaj! Milcząc z przerażenia
wobec uwodzicielskiej oceanu mocy.
Wszakże tuż poza kadrem bezpieczne kamienie
egzotycznego brzegu wyspy. Zatem – po co?
             Bo kto kocha wyzwania i magnetyzm wody,
             ryzykuje jak Ikar. I wraca jak Odys.

18.07.2022