JA I DROGA

Wiersz z tomu Tajemnia.

Nie będą mnie obchodzić

żadni ludzie i przedmioty żadne

tak będę iść długo daleko

aż upadnę

 

Nie będę myślał o niczym

nie będę myślał o nikim

a gdy coś zakrzyczy

przekrzyczę ciszą

te krzyki

 

A gdy horyzont będzie

tuż przede mną

ja i droga

będziemy jedno

 

A za mną czarna noc

przede mną poranna zorza

a ja

ja będę szedł prosto

będę skręcał

będę rozdrożał