Przejście w radość

Bez kwitnie, na mojej
Twarzy i na obłoku.
Wtedy taszczenie duszy,
Jak podźwignięcie piórka.
Kiedyś zapomnę te ukłony,
Zatrze je tamto.
Kiedyś umoszczę sobie
Gniazda inne. 
Tymczasem widzę jak rój
Uwija się nad zagadką.
Przechodzę w radość bezboleśnie.
Prawie na palcach.
Ruchem gąsienicy. Uważnym.

Z tomu Od rozbłysku (Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2013)