noe z brzeskiej

zaledwie mnie zna a już mi sprzedaje

tramwaje w ząbkowską 

gdzie tory od dawna wydłubane z bruku

 

jeszcze niebo bez zamiaru płaczu

dalekie od pragi

a on u marynarza

gdzie zasnąć i mocno się budzić

w samotności szkła

a wszędzie poza

lichy stolik i lodowata trzeźwość

a gdzie nie pójdziesz

to cię wyśmieją

 

wesoły z ciebie człowiek noe

dzisiaj pijesz jak ja

pod katechizm

z paragrafem dla samobójców