KWERENDA

To co mam
w podręcznym bagażu
budzi ciągły niepokój
wśród tego czego szukam
choć nie znajdę
w wierszu na diecie
z czerstwego chleba
i codziennych zadrapań
wyciągniętych dłoni
Szukajcie a znajdziecie
– łatwo zawołać
przesyłając pozdrowieniami bliskim
z jedną nogą uwikłaną
w pułapki przeszłości
a drugą gotową na oczyszczenie
w podróży do kresu dnia
Szukanie – logiczny sposób na samotność
lekarstwo na zmagania
nieostygłych poetyk
to co jeszcze mam
uświęca potrzeba zatrzymania
znikającej smugi światła
na krańcu tunelu
którego ściany pękają
pod naporem
samoistnych dialogów przetrwania
wciąż niezabliźnionych pór roku