WNUK (w jedenastą rocznicę urodzin)

zły marny ze mnie dziadek

bo nie zrobiłem ci pierwszej procy

bo nie umiałem przekazać ci tego

czego mnie nie przekazano

taki już los synku

patrzę w stronę gdzie jesteś

gdzie potrójne miasto

wżyna się w zatokę

zostaje nam na pocieszenie

kilka prędkich suchych słów

zamkniętych w telefonie

a gdy już będziesz zupełnie duży

usiądziemy w jakimś ogródku przy piwie

i wtedy opowiem ci siebie

nie oczekując nic w zamian

może uda się nadrobić

stracony czas stratowany

przez galopujące życie