Nowy Napis Co Tydzień #140 / Drinki

Gorąco, środek dni. Po pierwszym
drinku o wiele mocniej kocham swoje
koty. Otoczyli mnie też ludzie i nie
mam wyboru: muszę ich kochać.
Trudno wierzyć w Boga, gdy ma się
żylaki, gdy kawa nie lubi wrzątku, a
ludzie nie lubią chodzić do pracy.
W środku tamtych dni życie było piękne
jak młoda pogodynka, jak droga z
dostępem do rzeki, ale już. Zimno.
Kalesony na pogrzeb, stary krawat
pod swetrem – trudno znieść realizm
tego typu rzeczy. Tamten pan był miły,
ale jednak umarł. Jego świat się
skończył, a on, czyli świat, razem z nim.
Zbyt wiele świata mogłoby się rozproszyć.
Dlatego po ostatnim drinku
jeszcze mocniej kocham swoje koty.