Nowy Napis Co Tydzień #015 / W którym uczy, że jedna słuszna miłość wystarcza

2

Enseña cómo un solo empleo en amar es razón y conveniencia

 

Fabio: en el ser de todos adoradas,

son todas las beldades ambiciosas,

porque tienen las aras por ociosas

si no las ven de víctimas colmadas.

 

Y así, si de uno solo son amadas,   

viven de la Fortuna querellosas,

porque piensan que más que ser hermosas

constituye deidad el ser rogadas.

 

Mas yo soy en aquesto tan medida,

que en viendo a muchos, mi atención zozobra,  

y sólo quiero ser correspondida

 

de aquél que de mi amor réditos cobra;

porque es la sal del gusto el ser querida,

que daña lo que falta y lo que sobra.

2

W którym uczy, że jedna słuszna miłość wystarcza

 

One zawsze, Fabio, chcą być uwielbiane

i pięknieją może z takiej zachłanności;

myślą, że ołtarze stoją po próżności,

kiedy ofiarami nie są przysypane.

 

Przez jednego tylko w życiu pokochane,

na fortunę psioczą i nie szczędzą złości,

toteż im się zdaje, że nad cud piękności

większe z nich boginie, jeśli są błagane.

 

Ja te sprawy mierzę inną zacz wielkością,

konkurentów liczyć błędnym mi się zdaje,

pragnę tylko tego wielbić z wzajemnością,

 

kto ode mnie miłość dozgonną dostaje;

bycie miłowaną pierwszą jest miłością:

rani, czego nie ma – i co z niej zostaje.

Tłumaczenie Agaty Kornackiej.