11.07.2019

Nowy Napis Co Tydzień #005 / Znak

Tak umieć tylko mówić, gdy to nic nie znaczy,

I nie umieć powiedzieć, bo gdzieś sens ucieka,

Oddala się i gubi… Chcieć go choć zobaczyć,

Lecz on nie ma postaci i na kształt nie czeka.

 

Tak umieć tylko myśleć myślą bez znaczenia

I wypatrywać znaku, którego nie będzie…

Bo wszystko jest daleko, bo nic się nie zmienia,

Niczego nie ma, wszystko jest nigdzie i wszędzie…

 

Tak więc tkwić w tym bezkształcie i w bezczasie tonąć,

I wypatrywać znaku, pragnąć znaku, wołać

O znak, błagać, wciąż błagać… Mgłą się żywić słoną,

Kreślić krzyże w powietrzu i na wodzie koła…

 

Tak umieć tylko skończyć, a nie umieć zacząć

Tej opowieści pełnej wściekłości i wrzasku,

Lecz niewiele znaczącej, w której tylko znaczą

Oczy pełne popiołu, usta pełne piasku…

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Krzysztof Ćwikliński, Znak, „Nowy Napis Co Tydzień”, 2019, nr 5

Przypisy

    Loading...