Czytelnia / Aleksander Kaczorowski
Aleksander Kaczorowski (ur. 29 maja 1969 roku w Żyrardowie) – bohemista, tłumacz, eseista i dziennikarz.
Studiował socjologię, a następnie slawistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Studia ukończył w 1998 roku. Pracował w „Gazecie Wyborczej”, z której odszedł w proteście przeciwko pozostawieniu w redakcji Lesława Maleszki (2002). Obejmował stanowisko zastępcy redaktora naczelnego tygodnika „Newsweek Polska”. Tę samą funkcję pełnił w piśmie „Forum”. Z czasem powrócił do „Newsweek’a Polska” i piastował urząd jednego z zastępców redaktora naczelnego. Obecnie jest redaktorem naczelnym kwartalnika „Aspen Review Central Europe”. Napisał kilka książek, takich jak na przykład: Gra w życie. Opowieść o Bohumilu Hrabalu (2004), Praskie łowy (2007), Ota Pavel: pod powierzchnią (2018). Zajmuje się także przekładem literatury czeskiej, między innymi prozy Bohumila Hrabala, Egona Bondy’ego czy Josefa Škvoreckiego. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Wykłada w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej UW. Stypendysta nowojorskiego Remarque Institute oraz wiedeńskiego Institut für die Wissenschaften vom Menschen. Współzałożył jeden z czołowych artzinów okresu schyłkowego PRL-u („Czyżby Agonia Uczuć?”). Został nominowany do Nagrody Newsweeka imienia Teresy Torańskiej w kategorii „Najlepsza książka” za Havel. Zemsta bezsilnych (2015). Otrzymał tytuł Ambasadora Nowej Europy, przyznawany przez Europejskie Centrum Solidarności i Kolegium Europy Wschodniej (2015). Kaczorowskiemu przyznano nagrodę Václava Buriana za wkład w dziedzinie kultury do dialogu środkowoeuropejskiego (2016). Był laureatem Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz” za książkę Ota Pavel: pod powierzchnią (2019), jak również finalistą Nagrody Literackiej Nike (2019).
Twórczość:
Publikacje:
Książki:
- Praski elementarz, Wołowiec 2001, 2012
- Gra w życie. Opowieść o Bohumilu Hrabalu, Wołowiec 2004
- Életjáték – Történet Bohumil Hrabalról, Budapeszt 2006
- Europa z płaskostopiem, Wołowiec 2006
- Il gioco della vita. La storia di Bohumil Hrabal, Rzym 2007
- Praskie łowy, Warszawa 2007
- Ballada o kapciach, Wołowiec 2012
- Havel. Zemsta bezsilnych, Wołowiec 2014
- Hrabal. Słodka apokalipsa, Wołowiec 2016
- Ota Pavel: pod powierzchnią, Wołowiec 2018
- Czechy. To nevymyslíš, Warszawa 2022
- Prezydent. Aleksander Kwaśniewski w rozmowie z Aleksandrem Kaczorowskim, 2023
Przekłady:
- Egon Bondy, Noga świętego Patryka, Izabelin 1995
- Bohumil Hrabal, Czuły barbarzyńca, Izabelin 1997
- Josef Škvorecký, Przypadki niefortunnego saksofonisty tenorowego, Izabelin 1999
- László Szigeti, Drybling Hidegkutiego, czyli rozmowy z Hrabalem, Izabelin 2002
- Bohumil Hrabal, Piękna rupieciarnia, Wołowiec 2006 (z Janem Stachowskim).
- Helga Weissová, Dziennik Helgi: świadectwo dziewczynki o życiu w obozach koncentracyjnych, Kraków 2013
- Josef Pazderka (redaktor), Inwazja na Czechosłowację 1968. Perspektywa rosyjska, Instytut Pamięci Narodowej 2015
- Jiří Pelán, Hrabal w lustrze krytyki, [w:] W poszukiwaniu przerw w zabudowie. W stulecie urodzin Bohumila Hrabala, Warszawa 2015
- Jakub Češka, Nic, tylko strach, czyli ironiczna spowiedź, [w:] W poszukiwaniu przerw w zabudowie. W stulecie urodzin Bohumila Hrabala, Warszawa 2015
Źródła internetowe:
Aleksander Kaczorowski - Wydawnictwo Czarne
Aleksander Kaczorowski – Wikipedia, wolna encyklopedia