Czytelnia / Andrzej Chwalba

Andrzej Chwalba (ur. 11 grudnia 1949 w Częstochowie) – historyk i eseista, profesor nauk humanistycznych, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego specjalizujący się w historii XIX wieku, historii relacji polsko-rosyjskich, historii najnowszej Polski i dziejach Krakowa.

W latach 1996–1999 dziekan Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1999–2005 prorektor UJ ds. dydaktyki. Kierownik Zakładu Antropologii Historycznej w Instytucie Historii UJ. Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Historycznego. Inicjator i organizator Kongresu Zagranicznych Badaczy Dziejów Polski w Krakowie. Autor szeregu książek historycznych, w tym podręcznika akademickiego Historia Polski 1795–1918.

W 2006 roku za książkę III Rzeczpospolita. Raport specjalny uhonorowano go Nagrodą Historyczną przyznawaną przez redakcję tygodnika „Polityka”. W 2018 roku jego książka Wielka Wojna Polaków 1914–1918 została uhonorowana I Nagrodą w konkursie im. Janusza Kurtyki oraz główną nagrodą w konkursie im. Oskara Haleckiego Książka Historyczna Roku 2018. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (2005), Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” nadaną przez Ministra Kultury (2000), Odznaką „Honoris Gratia” za zasługi dla Krakowa nadaną przez Prezydenta Miasta Krakowa (2005), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski nadanym przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę (2019).

Twórczość:

  • Sacrum i rewolucja: socjaliści polscy wobec praktyk i symboli religijnych (1870–1918) (1992)
  • Józef Piłsudski – historyk wojskowości (1993)
  • Słownik historii Polski 1939–1948 (redaktor i współautor; 1994)
  • Imperium korupcji w Rosji i w Królestwie Polskim w latach 1861–1917 (1995)
  • Czasy „Solidarności”: francuscy związkowcy i NSZZ „Solidarność” 1980–1990 (1997)
  • Polacy w służbie Moskali (1999)
  • Kalendarium dziejów Polski (redaktor naukowy; 1999)
  • Historia Polski 1795–1918 (2000)
  • Kraków w latach 1939–1945 (2002)
  • Kraków w latach 1945–1989 (2004)
  • Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych (redaktor i współautor; 2004)
  • III Rzeczpospolita – raport specjalny (2005; 2009 – wyd. w jęz. czeskim, 2010 – wyd. w jęz. niemieckim, 2011 – wyd. w jęz. chorwackim, 2013 – wyd. w jęz. bułgarskim)
  • Polen und der Osten. Herausgegeben von Andrzej Chwalba (2005)
  • Nie ufam własnej pamięci: o tajemnicach Krakowa, carskiej i sowieckiej Rosji i nie tylko… (rozmowy z Andrzejem Chwalbą; 2006)
  • Polska na przestrzeni wieków (współautor; 2006)
  • Historia Polski, t. 1–2 (współautor; 2007)
  • Historia powszechna. Wiek XIX (2008)
  • Historia Polski. Polska od 1939 do czasów obecnych (współautor; 2008)
  • Collegium Maius (2009; 2010 – wyd. w jęz. angielskim)
  • Polsko 1989–2008. Dějiny současnosti (2009)
  • Kurze Geschichte der Dritten Republik Polen 1989 bis 2005 (2010)
  • Historia powszechna. 1989–2011 (2011)
  • Poljska nakon komunizma (1989–2011) (2011)
  • История на Третата полска република (2013)
  • Samobójstwo Europy. Wielka Wojna 1914–1918 (2014)
  • Collegium Novum (z M. Bogdanowską; 2014)
  • 1914–1918. Anatomy of Global Conflict (2014)
  • Pałac Pusłowskich (2014)
  • Ostatni salon PRL (2015)
  • Legiony Polskie 1914–1918 (2018)
  • Wielka Wojna Polaków 1914–1918 (2018)
  • 1919. Pierwszy rok wolności (2019)
  • Zwrotnice dziejów. Alternatywne historie Polski (z Wojciechem Harpulą; 2019)
  • Przegrane zwycięstwo. Wojna polsko-bolszewicka 1918–1920 (2020)

Źródła internetowe:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Chwalba

https://czarne.com.pl/katalog/autorzy/andrzej-chwalba

Czytaj więcejzwiń
Loading...