Czytelnia / Andrzej Stanisław Kowalczyk

Andrzej Stanisław Kowalczyk (ur. 17 lutego 1957 w Warszawie) – polski historyk literatury, eseista, edytor, nauczyciel akademicki. Członek rad programowych Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie oraz Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Edytor twórczości eseistycznej i epistolograficznej Jerzego Giedroycia, Witolda Gombrowicza, Bolesława Micińskiego, Ireny Vincenz, Stanisława Vincenza i Jerzego Stempowskiego.

Wybrane książki:

• Kryzys świadomości europejskiej w eseistyce polskiej lat 1945–1977 (Vincenz – Stempowski – Miłosz) (1990)
• Sawinkow (1992)
• Nieśpieszny przechodzień i paradoksy: rzecz o Jerzym Stempowskim (1997)
• Pan Petlura? (1998)
• Giedroyc i „Kultura” (1999)
• Wiek ukraińsko-polski: rozmowy z Bohdanem Osadczukiem (wespół z Basilem Kerskim, 2001)
• Miejskie: Amsterdam, Paryż I, Paryż II, Berno I, Berno II, Warszawa, Londyn (2003)
• Pisarz na emigracji. Mitologie. Style. Strategie przetrwania (wespół z Hanną Gosk; 2005)
• Od Bukaresztu do Lafitów. Jerzego Giedroycia rzeczpospolita epistolarna (2006)
• Wena do polityki. O Giedroyciu i Mieroszewskim (t. I-II) (2014)
• Pessoa lizboński (2020)
• Felice Milena Dora (2021)

Źródła internetowe:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Stanis%C5%82aw_Kowalczyk

http://www.ppibl.ibl.waw.pl/mediawiki/index.php?title=Andrzej_Stanis%C5%82aw_KOWALCZYK