Czytelnia / Arrigo Boito

Arrigo Boito, właśc. Enrico Giuseppe Giovanni Boito (ur. 24 lutego 1842 roku w Padwie, zm. 10 czerwca 1918 roku w Mediolanie) − włoski poeta, pisarz, tłumacz, kompozytor i librecista.

Był synem włoskiego malarza miniaturzysty i polskiej hrabianki Józefiny Radolińskiej herbu Leszczyc. Reprezentował modernizujące ugrupowanie „Scapigliatura” (Rozczochrani), gdzie jako poeta tworzył jego programowe wiersze oraz poematy (Dwoistość). Przypisuje mu się anonimowe przekłady na włoski Pana Tadeusza, a także fragmentów DziadówAdama Mickiewicza. Największym jego dziełem została opera Mefistofeles, oparta na Fauscie Goethego. Napisał też operę Neron, jednak do historii przeszedł głównie jako autor libretta do Otella i Falstaffa Giuseppe Verdiego. Studia, w zakresie teorii muzyki, gry na skrzypcach oraz fortepianie odbył w mediolańskim konserwatorium. Z tego okresu pochodzą kompozycje, jakie Boito pisał wspólnie z Facciem. Po studiach nawiązał kontakt z takimi twórcami, jak: Victor Hugo, Hector Berlioz, Gioacchino Rossini, a przede wszystkim Giuseppe Verdi. Mając polskie korzenie, artysta odwiedzał kilkakrotnie ojczyznę swojej matki. W 1862 roku przebywał w Wielkopolsce, w majątku swojej przyrodniej siostry − Tekli Karśnickiej. Podróże te zaowocowały polskimi motywami w jego kompozycjach. Ponadto uczestniczył w walkach, po stronie Garibaldiego. Pracował również jako krytyk muzyczny (między innymi w: „Gazzetta musicale di Milano” czy „Perseveranza”). Otrzymał tytuł doktor honoris causa uniwersytetu w Cambridge. Pełnił funkcję: senatora Królestwa Włoch czy dyrektora konserwatorium muzycznego w Parmie.