Czytelnia / Beata Obertyńska
Beata Obertyńska (ur. 18 lipca 1898 roku w Skolem, zm. 21 maja 1980 roku w Londynie) – poetka i pisarka.
Wczesne lata życia spędziła we Lwowie. Uczyła się w domu rodzinnym, a egzaminy zdawała eksternistycznie. W młodości związana była z grupą literacką „Skamander” oraz środowiskiem artystycznym Pawlikowskich z Medyki. Pierwsze wiersze Obertyńskiej opublikowane zostały w „Słowie Polskim” (1924). Studiowała w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Występowała na scenach teatrów lwowskich (1933–1937). Pisała również utwory dramatyczne. Porzuciła ambicje aktorskie i cały swój czas poświęciła drugiej wielkiej pasji – liryce. Została aresztowana przez NKWD w czasie okupacji sowieckiej Lwowa (1940). Poetkę więziono w Brygidkach, Kijowie, Odessie, Charkowie, Starobielsku, a także okolicach Workuty. W czasie II wojny światowej posiadłość autorki pełniła rolę schronienia dla uchodźców. Wkrótce dom został splądrowany, a Obertyńską aresztowano. Została zwolniona na mocy amnestii, a następnie wstąpiła do Armii Polskiej pod dowództwem generała Władysława Andersa. Służyła jako pielęgniarka w randze porucznika w kwaterze Oświaty II Korpusu (Rzym). Przeszła szlak bojowy przez Iran, Palestynę, Egipt, jak również Włochy. Na okres kilku miesięcy została odkomenderowana do napisania wspomnień pod tytułem W domu niewoli (1946). Tego zadania dokonała w Johannesburgu. Po wojnie przeniosła się do Londynu. Publikowała w: „Dzienniku Polskim”, „Dzienniku Żołnierza”, „Orle Białym”, „Polsce Walczącej”, „Ochotniczce”, „Wiadomościach”, „Życiu”, „Przeglądzie Polskim”. Podpisała tak zwany List 59, czyli dokument pisarzy polskich na obczyźnie, solidaryzujących się z sygnatariuszami protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Twórczość:
Liryka:
- Pszczoły w słoneczniku, 1927
- Głóg przydrożny, 1932
- Otawa. Wiersze dawne i nowe, 1945
- Miód i piołun, 1972
- Anioł w knajpie, 1977
- Perły – wiersze, 1980
- Wiersze wybrane, 1983
- Grudki kadzidła, 1987
- Skrząca libella, 1991
- Liryki najpiękniejsze, 1999
Poematy:
- Ballada o chorym księżycu, 1959
Proza:
- Gitara i tamci, 1926
- W domu niewoli, 1946
- Ziarnka piasku, 1957
- Wspomnienia, 1974
- Skarb Eulenburga, 1987–1988
Źródła internetowe:
