Czytelnia / Czesław Bednarczyk
Czesław Bednarczyk (ur. 20 lipca 1912 w Kamieńcu Podolskim, zm. 12 czerwca 1994 w Londynie) – poeta i prozaik. Ukończył Wydział Ogrodnictwa na SGGW w Warszawie. W 1939 roku uczestniczył w kampanii wrześniowej. W latach 1939–1941 był internowany w ZSRR. W latach 1941–1946 służył w Wojsku Polskim. Uczestniczył w kampanii włoskiej (w latach 1944–1945), jako oficer 2. Korpusu. Debiutował jako poeta w 1943 roku na łamach czasopisma „Orzeł Biały”. Od 1946 roku przebywał w Wielkiej Brytanii. Wraz z żoną Krystyną Bednarczyk założył wydawnictwo Oficyna Poetów i Malarzy (Londyn). W latach 1967–1980 był wydawcą i redaktorem naczelnym czasopisma „Oficyna Poetów” oraz działaczem kulturalnym. W 1972 roku otrzymał nagrodę im. Jurzykowskiego, a w 1992 roku wraz z żoną – nagrodę im. Pietrzaka. Od 2014 roku jest przyznawana Nagroda Poetycka im. Krystyny i Czesława Bednarczyków.
Twórczość:
Poezja:
- W walce (1945)
- Ziemia trudna (1954)
- Obręcze (1956)
- Rdza (1962)
- Rosocha (1978)
- Odrastająca pamięć (1981)
- Z religijnych zamyśleń (1982)
- Obrysowane cieniem (1983)
- Szuwary (1987)
- Wiersze wybrane (1990)
- Czy przyjść musiało? (1991)
Proza:
- Kubuś (1985)
- W Podmostowej Arkadzie (1988)
Źródła internetowe:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Czes%C5%82aw_Bednarczyk
http://www.edytorstwo.polonistyka.uj.edu.pl/oficyna-poetow-i-malarzy/o-bednarczykach
