Czytelnia / Durs Grünbein
Durs Grünbein (ur. 9 października 1962 roku w Dreźnie) – niemiecki poeta, eseista i tłumacz.
Studiował teatrologię na berlińskim Uniwersytecie Humboldta. W 1987 roku przerwał edukację, a następnie współpracował z różnymi czasopismami. Po upadku muru berlińskiego wiele podróżował po Europie, Azji i USA. Był gościem Wydziału Germanistyki New York University, Dartmouth College oraz Villa Aurora w Los Angeles. Jest członkiem Akademie der Künste w Berlinie, Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung, Freie Akademie der Künste w Hamburgu, Freie Akademie der Künste zu Leipzig, a także Sächsische Akademie der Künste. Pełni funkcję profesora poetyki na Kunstakademie Düsseldorf. Należy do Ordens Pour le mérite für Wissenschaft und Künste w Berlinie. Został profesorem wizytującym w Uniwersytecie Heinricha Heinego (2007–2008), jak również stypendystą Villa Massimo w Rzymie (2009). W swoim dorobku ma między innymi liczne zbiory poezji i prozy czy libretta operowe. Przekładał teksty klasyków, takich jak: Ajschylos, Seneka, Johna Ashbery oraz Samuel Beckett. W pracach porusza tematy z obszaru nauk przyrodniczych (fizyka kwantowa, neurologia) czy filozofii. Jego twórczość przetłumaczone na wiele języków, w tym na rosyjski, włoski, angielski, francuski, hiszpański, szwedzki i japoński. Laureat licznych nagród literackich, między innymi: Berlińskiej Nagrody Literackiej (2006), Nagrody im. Samuela Bogumiła Lindego (2009), Nagrody szwedzkiego miasta Västerås im. Tomasa Tranströmera (2012), Nagrody Literackiej Miasta Gdańska Europejski Poeta Wolności (2012) oraz Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta (2020).
Twórczość:
- Grauzone morgens. Gedichte, Frankfurt am Main 1988
- Schädelbasislektion. Gedichte, Frankfurt am Main 1991
- Falten und Fallen. Gedichte, Frankfurt am Main 1994
- Den Teuren Toten. 33 Epitaphe, Frankfurt am Main 1994
- Von der üblen Seite. Gedichte, Frankfurt am Main 1994
- Die Schweizer Korrektur (zusammen mit Brigitte Oleschinski und Peter Waterhouse), Göttingen 1995
- Den Körper zerbrechen. Rede zur Entgegennahme des Georg–Büchner–Preises, Frankfurt am Main 1995
- Galilei vermißt Dantes Hölle und bleibt an den Maßen hängen. Aufsätze 1989–1995, Frankfurt am Main 1996
- Nach den Satiren. Gedichte, Frankfurt am Main 1999
- Gehirn und Denken. Kosmos im Kopf, Ostfildern 2000
- Reise, Toter. Hörspiel mit Ulrike Haage, Bonn 2001
- Das erste Jahr. Berliner Aufzeichnungen, Frankfurt am Main 2001
- Erklärte Nacht. Gedichte, Frankfurt am Main 2002
- Una Storia Vera. Ein Kinderalbum in Versen, Frankfurt am Main 2002
- Warum schriftlos leben. Aufsätze, Frankfurt am Main 2003
- Vom Schnee oder Descartes in Deutschland. Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main 2003
- An Seneca. Postskriptum, Frankfurt am Main 2004
- Von ganzem Herzen, Berlin 2004
- Berenice. Ein Libretto nach Edgar Allan Poe für eine Oper von Johannes Maria Staudt, Frankfurt am Main 2004
- Antike Dispositionen. Aufsätze, Frankfurt am Main 2005
- Porzellan. Poem vom Untergang meiner Stadt, Frankfurt am Main 2005
- Der Misanthrop auf Capri. Historien und Gedichte, Frankfurt am Main 2005 [Mizantrop na Capri: historie/ wiersze, 2011]
- Strophen für übermorgen. Gedichte, Frankfurt am Main 2007
- Liebesgedichte. Gedichte, Frankfurt am Main 2008
- Der cartesische Taucher. Drei Meditationen, Frankfurt am Main 2008
- Lob des Taifuns. Reisetagebücher in Haikus, Frankfurt am Main 2008
- Die Bars von Atlantis. Eine Erkundigung in vierzehn Tauchgängen, Frankfurt am Main 2009
- Vom Stellenwert der Worte. Frankfurter Poetikvorlesung 2009, Berlin 2010
- Aroma. Ein römisches Zeichenbuch, Berlin 2010
- Koloß im Nebel. Gedichte, Berlin 2012
- Mit Aris Fioretos: Avtalad tid: samtal, schwedisch/deutsch, Stockholm 2012
- Cyrano oder Die Rückkehr vom Mond, Berlin 2014
Źródła internetowe:
Durs Grünbein | Wszystkie książki, wywiady, artykuły | Lubimyczytać.pl (lubimyczytac.pl)
Grünbein,Durs - słowo/obraz terytoria
Durs Grünbein – Wikipedia, wolna encyklopedia
