Czytelnia / Jacek Komuda
Jacek L. Komuda (ur. 23 czerwca 1972) – zawodowy pisarz i historyk, aktualnie na podyplomowych studiach doktorskich na Uniwersytecie Warszawskim. Specjalizuje się dziejach Rzeczypospolitej Szlacheckiej. Autor siedemnastu książek: dziewięciu powieści historycznych, marynistycznych i siedmiu zbiorów opowiadań, których akcja rozgrywa się w XVII wieku, na morzach i oceanach oraz w XV-wiecznej Francji. Jego dzieła, bez przerwy wznawiane, sprzedały się w łącznym nakładzie ponad pół miliona egzemplarzy i cieszą się ogromną popularnością wśród polskich Czytelników.
Wierny prawdzie, nie stroni od brutalnych, mocnych kart historii. Inaczej niż Sienkiewicz woli pisać ku przestrodze niż ku pokrzepieniu serc. Wskrzesza dawne obyczaje, postaci, zapomniane miejsca. Bohaterowie to ludzie miotani namiętnościami, a nie papierowe ideały. Najważniejszym celem, jaki stawia sobie autor jest przybliżenie i spopularyzowanie wśród Czytelników historii Rzeczypospolitej szlacheckiej.
Jako jeden z nielicznych ludzi pióra uczestniczy w rekonstrukcjach historycznych jako XVII-wieczny polski husarz, pancerny i Lisowczyk poznając w ten sposób realia dawnego pola walki. Na własnym koniu przejechał pół Polski, spory kawałek Ukrainy i jeszcze większy Karpat wschodnich.
Najsławniejszą powieścią autora jest czterotomowy cykl Samozwaniec (Fabryka Słów: 2009-2013) opowiadający o wyprawie Polaków na Moskwę na początku XVII wieku oraz Banita (Fabryka Słów 2011) - mroczna i zaskakująca opowieść o miłości szlachcica - rębajły i pięknej kurtyzany. Najnowszym dziełem jest powieść Hubal - opowiadająca o losach legendarnego zagończyka i dowódcy, majora Henryka Dobrzańskiego, który we wrześniu 1939 roku nie złożył broni po przegranej wojnie.
Nakładem Fabryki Słów ukazały się także powieści: Wilcze gniazdo (2002), Bohun (2006) poświęcony największej klęsce Rzeczpospolitej w wojnach z Kozakami, Czarna szabla i Diabeł Łańcucki (2007) pokazujące wielokulturowe XVII-wieczne kresy Rzeczypospolitej. Galeony Wojny (2007) nawiązujące do walk polskie floty za czasów Zygmunta III Wazy i piracka Czarna bandera (2008) opisująca brutalny świat korsarzy i buntowników. Kolejne pozycje autora to Villon:Imię Bestii (2005) i Villon: Herezjarcha (2008) zbiory opowiadań o Franciszku Villonie, francuskim poecie wyklętym żyjącym w XV wieku. Najnowsze dzieło autora to „Westerplatte”, powieść opowiadająca o desperackiej, siedmiodniowej obronie polskiej Składnicy Tranzytowej w Gdańsku w pierwszych dniach II wojny światowej.
Autor jest stałym współpracownikiem tygodnika Do Rzeczy, gdzie prowadził dział felietonów kulinarnych: Podróże kuchmistrza koronnego, a obecnie cykl Rycerze i warchoły, poświęcony sławnym polskim awanturnikom.
Twórczość:
- Opowieści z Dzikich Pól, Warszawa 1999
- Wilcze gniazdo, Warszawa 2002
- Warchoły i pijanice, Warszawa 2004
- Imię bestii, Warszawa 2005
- Bohun, Warszawa 2006
- Czarna szabla, Warszawa 2007
- Diabeł Łańcucki, Warszawa 2007
- Galeony wojny, t. 1, Warszawa 2007
- Galeony wojny, t. 2, Warszawa 2008
- Czarna bandera, Warszawa 2008
- Herezjarcha, Warszawa 2008
- Samozwaniec, t. 1, Warszawa 2009
- Samozwaniec, t. 2, Warszawa 2010
- Banita, Warszawa 2010
- Krzyżacka zawierucha, Warszawa 2010
- Samozwaniec, t. 3, Warszawa 2011
- Zborowski, Warszawa 2012
- Samozwaniec, t. 4, Warszawa 2013
- Ostatni honorowy, Warszawa 2015
- Hubal, Warszawa 2016
- Moskiewska ladacznica, t. 1, Warszawa 2017
- Jaksa, Warszawa 2018
- Jaksa. Bies idzie za mną, Warszawa 2019
- Westerplatte, Warszawa 2019
Źródła internetowe:
