Czytelnia / Jules Schelvis
Jules Schelvis (ur. 7 stycznia 1921 roku w Amsterdamie, zm. 3 kwietnia 2016 roku w Amstelveen) – holenderski świadek Holocaustu pochodzenia żydowskiego.
Dorastał w świeckiej rodzinie żydowskiej. Po ukończeniu szkoły średniej przyuczał się do zawodu drukarza i pracował w Printing Office Lindenbaum w Amsterdamie. Podczas okupacji niemieckiej został zwolniony z powodu swych judaistycznych korzeni. Następnie pracował w różnych gazetach. Uczestniczył także w lokalnej młodzieżowej organizacji robotniczej, gdzie poznał i związał się z kobietą o nazwisku Rachel Borzykowski. Został aresztowany przez Niemców w maju 1943 roku w Amsterdamie i deportowany z rodziną, w tym z małżonką Rachelą, poprzez obóz przejściowy Westerbork do Sobiboru. Na rampie przyjazdowej w Sobiborze został wybrany do jednostki roboczej wysłanej do obozu pracy w Dorohuczy. Reszta rodziny Schelvisa, a także żona i jej członkowie familii zostali zagazowani. Holender trafił następnie do obozu w Dorohuczy, a później do KL Auschwitz. Ostatecznie w marcu 1945 roku został wyzwolony z jednego z podobozów Natzweiler–Struthof. Swoje przeżycia z obozów zawarł w swojej książce Vernietigingskamp Sobibor (1993). Jest ona uznawana za jeden z najważniejszych dokumentów i podstawowe źródło wiedzy o tym obozie. Bronisław Komorowski odznaczył Julesa Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej.
Twórczość:
- Vernichtungslager Sobibór, 1993 (Obóz zagłady w Sobiborze, wydanie polskie 2021)
- Eine Reise durch die Finsternis. Ein Bericht über zwei Jahre in deutschen Vernichtungs– und Konzentrationslagern, 2005
Źródła internetowe:
