Czytelnia / Maciej Ganczar

Maciej Ganczar (ur. 19 stycznia 1976 roku w Łodzi) – historyk literatury i kultury, germanista, tłumacz literacki, a także nauczyciel akademicki.

Uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcące imienia Juliusza Słowackiego w Piotrkowie Trybunalskim (1995). Jest absolwentem częstochowskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (1998) i Uniwersytetu Szczecińskiego (2000). Następnie na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa niemieckiego (2007). Ukończył też studia podyplomowe z zakresu glottodydaktyki w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (2020). Pracował jako wykładowca w Uniwersytecie Warszawskim (2001–2005). Prowadził zajęcia w stołecznej Akademii Medycznej (2001–2004). Gościnnie prowadził zajęcia na włoskim uniwersytecie Università del Salento w Lecce (2010–2012). Pełni funkcję kierownika Studium Języków Obcych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Został rzeczoznawcą Ministerstwa Edukacji Narodowej do spraw podręczników szkolnych przeznaczonych do kształcenia ogólnego (2010). Obejmuje stanowisko redaktora naukowego publikacji z zakresu dramatu niemieckiego obszaru językowego. Redaguje serię podręczników akademickich do nauki medycznego języka; angielskiego English for Medical Professionals oraz łacińskiego Rudimenta Latinitatis Medicinalis. Wraz z Ireneuszem Gielatą, jak również Moniką Ładoń redaguje Ars medica ac humanitas, czyli serię naukową poświęconą związkom literatury, teatru i filmu z medycyną. Karierę tłumacza literatury rozpoczął od publikacji opowiadania Ostatni wybuch manii wielkości Hermanna Brocha na łamach miesięcznika „Odra”. Od tego czasu przełożył dramaty najwybitniejszych pisarzy niemieckojęzycznych, w tym: Hermanna Brocha, Ödöna von Horvátha, Arthura Schnitzlera, Maxa Frischa. Ponadto tłumaczył sztuki dramaturgów współczesnych, takich jak Rolf Hochhuth, Wilhelm Genazino, Andrei M. Schenkel, Kerstin Specht, Marc Becker czy Lukas Holliger. Należy do, między innymi: Międzynarodowej Grupy Roboczej Hermann Broch w Waszyngtonie, Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych, Stowarzyszenia Bristol, a także Stowarzyszenia przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii „Otwarta Rzeczpospolita”. Sprawował urząd prezesa ogólnopolskiego Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury (2011–2017).

Twórczość:

Książki autorskie:

  • Repetytorium leksykalne. Język niemiecki, Poznań 2006
  • Repetytorium leksykalne. Fachsprache Wirtschaft, Poznań 2007
  • Medycyna. Język niemiecki. Ćwiczenia i słownictwo specjalistyczne, Warszawa 2007
  • Medycyna. Słownik kieszonkowy polsko–niemiecki, niemiecko–polski, Warszawa 2008
  • Jak pisać po niemiecku?, Warszawa 2008
  • Prawo. Język niemiecki. Ćwiczenia i słownictwo specjalistyczne, Warszawa 2009
  • English for Business + CD, Warszawa 2009
  • Deutsch für Krankenpflege und Hebammenkunde. Język niemiecki dla pielęgniarstwa i położnictwa + CD, Warszawa 2010
  • Hörverstehen. Podręcznik do nauki rozumienia ze słuchu + CD, Warszawa: Poltext 2010, (wyd. 2. popraw. 2017)
  • Niemiecki w praktyce ratownika medycznego, Warszawa 2011
  • Romantische Künstlerfiguren in der Prosa von Peter Härtling, Frankfurt am Main 2015
  • Historia literatury austriackiej, Warszawa 2016
  • Słownik medyczny angielsko–polski i polsko–angielski, Warszawa 2017

Edycje krytyczne:

  • Ödön von Horváth, Dramaty zebrane, Warszawa 2012 (tom 1 i 2)
  • Arthur Schnitzler, Dramaty wybrane, Warszawa 2014 (tom 1 i 2)
  • Max Frisch, Dramaty zebrane, Warszawa 2017 (tom 1 i 2)

Przekłady literackie:

  • Broch Hermann, Ostatni wybuch manii wielkości. Mowa pożegnalna Hitlera, [w:] „Odra” nr 5/2008
  • Broch Hermann, Przemówienie radiowe do narodu niemieckiego, [w:] „Philology issue 2, Zeszyty Naukowe” 25/2010
  • Wondratschek Wolf, Strażak, [w:] „RED” 2/12 2010
  • Becker Marc, My w finale, Agencja Dramatu i Teatru ADiT
  • Współczesne sztuki uznanych autorów niemieckich. Zbliżenia. Antologia, t. 1, Warszawa 2010
  • Współczesne sztuki młodych autorów niemieckich. Końce świata. Antologia, t. 2, Warszawa 2010
  • Broch Hermann, Rozgrzeszenie. Z powietrza wzięte. Dramaty, Warszawa 2010
  • Sréter Wolfgang, Dyrygent jazzowy, [w:] Współczesne sztuki młodych autorów niemieckich. Końce świata. Antologia, t. 1, Warszawa 2010
  • Genazino Wilhelm, Dobry Boże, spraw, żebym oślepł. Dramaty, Warszawa 2011
  • Horváth Ödön von, Wieś bez mężczyzn, [w:] tenże, Dramaty zebrane, t. 2, Warszawa 2012
  • Horváth Ödön von, Pod pięknym widokiem; Głową w mur [w:] tenże, Dramaty zebrane, t. 1, Warszawa 2012
  • Schnitzler Arthur, Święto Bachusa; Wielka scena; Godzina prawdy; Hrabianka Mizzi albo dzień z rodziną; Intermezzo; Rozmowa młodego krytyka ze starym [w:] tenże, Dramaty wybrane, t. 2, Warszawa 2014
  • Schnitzler Arthur, Mężny Kasjan; Lalkarz; Literatura; Partnerka [w:] tenże, Dramaty wybrane, t. 1, Warszawa: ADiT 2014
  • Hochhuth Rolf, Lekarki, Warszawa 2016
  • Frisch Max, Santa Cruz; Rip van Winkle. Słuchowisko [w:] tenże, Dramaty zebrane, t. 1, Warszawa 2017
  • Frisch Max, Andora. Sztuka w dwunastu obrazach, [w:] tenże, Dramaty zebrane, t. 2, Warszawa 2017

Źródła internetowe:

Maciej Ganczar « Stowarzyszenie Tłumaczy Literatury (stl.org.pl)

Maciej Ganczar – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czytaj więcejzwiń
Loading...