Czytelnia / Marcin Wolski

Marcin Wolski (ur. 22 lipca 1947 roku w Łodzi) – pisarz, dziennikarz i satyryk.

Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim (1972). Pracę magisterską Polski październik 1956 roku w świetle prasy francuskiej napisał pod kierunkiem Rafała Gerbera. Debiutował w piśmie „Szpilki” (1966). Publikował w „Żołnierzu Wolności”, czyli organie propagandowym Ludowego Wojska Polskiego. Jest autorem między innymi szopki noworocznej krytykującej państwa Zachodu i Izrael w związku z wojną sześciodniową. Za pomocą „szopek” ukazywał również w krzywym zwierciadle polską scenę polityczną. Przez wiele lat współpracował z Programem 3 Polskiego Radia, gdzie prezentowana była jego audycja satyryczna 60 minut na godzinę (1973–1981). Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1975–1981). Tworzył cotygodniową audycję ZSYP w Programie 1. Polskiego Radia (1989–2009). Większość napisanych przez Wolskiego tekstów doczekało się realizacji w postaci skeczy oraz cyklicznych słuchowisk radiowych. Najbardziej znane słuchowiska napisane przez niego to Laboratorium nr 8, Świnka, a także Matriarchat. Współtworzył popularny program Polskie zoo (1991–1993). Pełnił funkcję sekretarza Podstawowej Organizacji Partyjnej Programu III PR. Podczas stanu wojennego został zwolniony z pracy, z zakazem zatrudnienia w mediach. Mimo to jego skecze i słuchowiska regularnie pojawiały się w audycji Powtórka z rozrywki. Stworzył opozycyjny kabaret objazdowy. Był członkiem Rady ds. Mediów przy prezydencie Lechu Wałęsie (1993–1995). Wchodził w skład Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich (2005). Pracował jako dyrektor Programu I Polskiego Radia (2006–2007). Prowadził magazyn satyryczny Tydzień do rymu na antenie stacji Telewizja Republika (2013–2015). Wraz z Antonim Krauze napisał scenariusz do filmu fabularnego Smoleńsk (2016). Obejmował stanowisko dyrektora TVP2 (2016–2017), jak również dyrektora agencji kreacji rozrywki Telewizji Polskiej. Następnie mianowano go doradcą zarządu tej instytucji. Niegdyś felietonista „Wprost”. Pisuje do „Gazety Polskiej”, „Tygodnika Solidarność”, „Do Rzeczy”. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Szef redakcji, a także jeden z prowadzących W tyle wizji, programu satyryczny emitowanego na kanale TVP Info. Wolski też sporo podróżuje. Zwiedził ponad sto krajów świata. Wydał książkę pod tytułem W 80 podroży dookoła świata (2020), w której opisuje swoje podróże i wrażenia ze spotkań z innymi kulturami. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006) i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009).

Twórczość:

Cykle:

Pies w studni:

  • Pies w studni, 2000
  • Rekonkwista, 2001
  • Wilk w owczarni, 2010

Antybaśnie:

  • Antybaśnie – tomik z wolszczyzną, 1991
  • Powrót do antybaśni, 1993

Trylogia optymistyczna:

  • Nieprawe łoże, 2006
  • Noblista, 2008
  • Kaprys historii, 2009

Igor Rykow:

  • 7:27 do Smoleńska, 2014
  • Dzień zapłaty, 2015
  • Powrót Almanzora, 2017

Podróżnicze:

  • W 80 podróży dookoła świata, 2020

Powieści:

  • Laboratorium nr 8, 1980 
  • Numer, 1982
  • Agent dołu, 1988
  • Piąty odcień zieleni, 1991
  • Bogowie jak ludzie, 1991
  • Krawędź snu, 1996
  • Agent dołu. Diabelska dogrywka, 1996 
  • Według św. Malachiasza, 1999
  • Alterland, 2003
  • Ekspiacja, 2004
  • Miejsce dla dwojga, 2005
  • Zamach na Polskę, 2005
  • Klucz do Apokalipsy, Albatros 2007
  • EuroDżihad, 2008
  • Agent dołu. Czarci pomiot, 2009 
  • Drugie życie, 2009
  • Wallenrod, 2010, 2012
  • Ciemna strona lustra, 2010
  • Cud nad Wisłą, 2010
  • Jedna przegrana bitwa, 2010
  • 13 Gabinet, 2011
  • Ewangelia według Heroda, 2011
  • Doktor Styks, 2011
  • Skecz zwany morderstwem, 2012
  • Post–Polonia, 2012
  • Mocarstwo, 2012 
  • Prezydent von Dyzma, 2013 
  • Sodoma, 2014
  • Ciemna brama, 2016
  • Powtórka z rozgrywki, 2020

Zbiory opowiadań i nowele:

  • 60 minut na godzinę, 1978 
  • Enklawa. Neomatriarchat. Świnka, 1982 
  • Z przymrużeniem ucha. Tomik z wolszczyzną, 1984 
  • Tragedia „Nimfy 8”, 1987 
  • Klan Szwendałów, 1991 
  • Książeczka bez nabożeństwa czyli porady dla nieśmiałych cnotliwych i leniwych, 1993
  • Noc bezprawia oraz inne szalone opowieści, 1997
  • Kabaret Nadredaktora, 2001 
  • The Bestarium, 2002
  • Trzecia Najśmieszniejsza Kabaretu Nadredaktora cz. II, 2003
  • Marcin Wolski w shortach (1): Kwadratura trójkąta, 2003
  • Marcin Wolski w shortach (2): Enklawa, 2004
  • Enklawa
  • Baśnie dla bezsennych
  • Party
  • Horrory na późne wieczory

Źródła internetowe:

Marcin Wolski | Wszystkie książki, wywiady, artykuły | Lubimyczytać.pl (lubimyczytac.pl)

Marcin Wolski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czytaj więcejzwiń
Loading...