Czytelnia / Paweł Huelle

Paweł Marek Huelle (ur. 10 września 1957 w Gdańsku) – prozaik, krytyk literacki, felietonista, dramatopisarz, autor tomiku wierszy, esejów, scenariuszy filmowych, a także słuchowisk radiowych.

Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Gdańskim i od razu rozpoczął pracę jako dziennikarz w Biurze Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność”. Był nauczycielem języka polskiego, potem redaktorem w wydawnictwie Almapres. Jako krytyk literacki i poeta debiutował w „Twórczości”, potem publikował w „Tygodniku Kulturalnym”, pisał też do „Gwiazdy Morza” i konspiracyjnego „Podpunktu”. Kilka lat później został asystentem w Zakładzie Filozofii Gdańskiej Akademii Medycznej oraz wykładał historię filozofii, a następnie stał się współzałożycielem zespołu redakcyjnego gazety mówionej „Punkty Mówione” u ojców dominikanów w kościele świętego Mikołaja w Gdańsku. Na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku współpracował z Ośrodkiem Gdańskim Telewizji Polskiej, między innymi prowadził stały felieton o książkach. Został również dyrektorem tego ośrodka. Napisał wiele słuchowisk radiowych, wśród nich najbardziej znane to Chagall, był współscenarzystą filmów fabularnych O dwóch takich, co nic nie ukradli, Wróżby kumaka, filmu dokumentalnego NZS. Tak się zaczęło... i bohaterem filmu Paweł Huelle – metafizyka pamięci w reżyserii Piotra Mularuka. Co więcej, krytykował wypowiedzi księdza Henryka Jankowskiego, które oceniał, podobnie jak gdańska kuria metropolitalna, jako antysemickie. Był kierownikiem literackim Teatru Miejskiego w Gdyni. Został nominowany do nagrody literackiej brytyjskiego wydawnictwa „The Independent”, a także nagrody literackiej Nike. Jako członek polskiego PEN Clubu objął funkcję wiceprezesa tej organizacji. 

Nagrody i odznaczenia:

  • Nagroda Fundacji imienia Kościelskich w Genewie, 1988
  • Nagroda miesięcznika "Literatura", Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, 1987 
  • Nagroda Polskiego PEN Clubu, 1995 
  • Nagroda Fundacji im. Jurzykowskiego, 1996
  • Laureat Paszportu „Polityki”, 2001 
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, 2007 
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, 2012
  • Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, 2014
  • Nagroda Splendor Gedanensis, 2015

Wybrana twórczość:

Książki:

  • Weiser Dawidek, 1987
  • Opowiadania na czas przeprowadzki, 1991
  • Wiersze, 1994
  • Pierwsza miłość i inne opowiadania, 1996
  • Inne historie, 1999
  • Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala, 2001 
  • Byłem samotny i szczęśliwy, 2002
  • Castorp, 2004
  • Ostatnia Wieczerza, 2007
  • Opowieści chłodnego morza, 2008
  • Śpiewaj ogrody, 2014
  • Ulica świętego Ducha i inne historie, 2016
  • Talita, 2020

Filmy:

  • O dwóch takich, co nic nie ukradli, 1999 (współautor scenariusza)
  • NZS. Tak się zaczęło…, 2005 (współautor scenariusza)
  • Wróżby kumaka, 2005 (współautor scenariusza)
  • Paweł Huelle - metafizyka pamięci, 2004 (jako główny bohater – on sam)

Źródła internetowe: 

Instytut Książki (instytutksiazki.pl)

Paweł Huelle ::: Autorzy ::: Encyklopedia teatru polskiego

FilmPolski.pl - PAWEŁ HUELLE - METAFIZYKA PAMIĘCI

Paweł Huelle - Życie i twórczość | Artysta | Culture.pl

Paweł Huelle – Wikipedia, wolna encyklopedia

 

Czytaj więcejzwiń
Loading...