Czytelnia / Paweł Huelle
Paweł Marek Huelle (ur. 10 września 1957 w Gdańsku) – prozaik, krytyk literacki, felietonista, dramatopisarz, autor tomiku wierszy, esejów, scenariuszy filmowych, a także słuchowisk radiowych.
Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Gdańskim i od razu rozpoczął pracę jako dziennikarz w Biurze Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność”. Był nauczycielem języka polskiego, potem redaktorem w wydawnictwie Almapres. Jako krytyk literacki i poeta debiutował w „Twórczości”, potem publikował w „Tygodniku Kulturalnym”, pisał też do „Gwiazdy Morza” i konspiracyjnego „Podpunktu”. Kilka lat później został asystentem w Zakładzie Filozofii Gdańskiej Akademii Medycznej oraz wykładał historię filozofii, a następnie stał się współzałożycielem zespołu redakcyjnego gazety mówionej „Punkty Mówione” u ojców dominikanów w kościele świętego Mikołaja w Gdańsku. Na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku współpracował z Ośrodkiem Gdańskim Telewizji Polskiej, między innymi prowadził stały felieton o książkach. Został również dyrektorem tego ośrodka. Napisał wiele słuchowisk radiowych, wśród nich najbardziej znane to Chagall, był współscenarzystą filmów fabularnych O dwóch takich, co nic nie ukradli, Wróżby kumaka, filmu dokumentalnego NZS. Tak się zaczęło... i bohaterem filmu Paweł Huelle – metafizyka pamięci w reżyserii Piotra Mularuka. Co więcej, krytykował wypowiedzi księdza Henryka Jankowskiego, które oceniał, podobnie jak gdańska kuria metropolitalna, jako antysemickie. Był kierownikiem literackim Teatru Miejskiego w Gdyni. Został nominowany do nagrody literackiej brytyjskiego wydawnictwa „The Independent”, a także nagrody literackiej Nike. Jako członek polskiego PEN Clubu objął funkcję wiceprezesa tej organizacji.
Nagrody i odznaczenia:
- Nagroda Fundacji imienia Kościelskich w Genewie, 1988
- Nagroda miesięcznika "Literatura", Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, 1987
- Nagroda Polskiego PEN Clubu, 1995
- Nagroda Fundacji im. Jurzykowskiego, 1996
- Laureat Paszportu „Polityki”, 2001
- Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, 2007
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, 2012
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, 2014
- Nagroda Splendor Gedanensis, 2015
Wybrana twórczość:
Książki:
- Weiser Dawidek, 1987
- Opowiadania na czas przeprowadzki, 1991
- Wiersze, 1994
- Pierwsza miłość i inne opowiadania, 1996
- Inne historie, 1999
- Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala, 2001
- Byłem samotny i szczęśliwy, 2002
- Castorp, 2004
- Ostatnia Wieczerza, 2007
- Opowieści chłodnego morza, 2008
- Śpiewaj ogrody, 2014
- Ulica świętego Ducha i inne historie, 2016
- Talita, 2020
Filmy:
- O dwóch takich, co nic nie ukradli, 1999 (współautor scenariusza)
- NZS. Tak się zaczęło…, 2005 (współautor scenariusza)
- Wróżby kumaka, 2005 (współautor scenariusza)
- Paweł Huelle - metafizyka pamięci, 2004 (jako główny bohater – on sam)
Źródła internetowe:
Instytut Książki (instytutksiazki.pl)
Paweł Huelle ::: Autorzy ::: Encyklopedia teatru polskiego
FilmPolski.pl - PAWEŁ HUELLE - METAFIZYKA PAMIĘCI
Paweł Huelle - Życie i twórczość | Artysta | Culture.pl
Paweł Huelle – Wikipedia, wolna encyklopedia